روز نوشت...

در مثنوی شریف مولانا آمده است واعظی بر منبر به جان راهزنان دعا می کرد. گفتند: چرا صالحان را دعا نکنی؟ گفت: هر گاه به دنیا رو کردم ،راهزنان کاری کردند که به سمت دوست باز گشتم . گاهی دلتنگی ها بیشتر ما را وابسته تر می کند...

  

این مطلب که از آقای کاکاوند هست حال منو میگه یه سری اتفاقا این روزا منو درگیر خودش کرده که باعث شد بعد یه مدتِ نسبتا زیاد هوس کنم با خدا درددل کنم و حرف بزنم البته اونم چه حرفی اینقد کلمات واسم محدود بود که نتونستم به زبون بیارم بهش میگفتم آخه خودت میدونی که چمه خودت رو به رام کن

عاخ که جای شعر "شکوه نمی کنم ولی حریف دنیا نمی شم     مثل یه بغض کهنه ام جون می کَنم وا نمی شم"  خالیه که الان دیگه پر شد :دیــــــــــــ

واقعا چقدر خوبه خدا هست  دقیقا کسیه که میدونی هست باهاش درددل میکنی و میدونی که گوش میده و میدونی جای گفتن رازات امنه و آخرشم بدون اینکه نصیحتت کنه میاد تو دلتو میگه من هستم حتی وقتایی که تو نیستی